ukoron|ować

pf Ⅰ vt 1. (przekazać władzę) to crown

- ukoronowano ją (na królową) w 1953 roku she was crowned (queen) in 1953 ⇒ koronować

2. książk. (uwieńczyć) to crown [działalność, pracę, wysiłki]

- nagroda za całokształt ukoronowała jego twórczość a lifetime achievement award crowned his career ⇒ koronować

Ⅱ ukoronować się (zostać ukoronowanym) to be crowned ⇒ koronować się